Naukowiec bada, jak brzmi pajęczyna, aby nauczyć się języka pająków

"Pająki wykorzystują wibracje jako sposób komunikowania się z otoczeniem, z innymi pająkami. Zarejestrowaliśmy te wibracje i wykorzystaliśmy sztuczną inteligencję, aby nauczyć się wzorców wibracji, w zasadzie ucząc się języka pająka" – powiedział w rozmowie z Reutersem Markus Buehler, amerykański naukowiec i inżynier w Massachusetts Institute of Technology, gdzie jest profesorem inżynierii McAfee. Dodał, że ponieważ od dawna interesował się muzyką, zastanawiał się także czy mógłby wyodrębnić rytmy i melodie pochodzące z pajęczyn.

"Sieci mogą być nowym źródłem inspiracji muzycznych" - mówi. Buehler wraz ze współpracownikami z Massachusetts Institute of Technology (MIT) i Tomasem Saraceno ze Studio Tomas Saraceno zabrali się do pracy nad utkaniem pajęczej melodii.

Najpierw za pomocą lasera naukowcy zeskanowali pajęczynę, a następnie wykorzystali algorytmy komputerowe do rekonstrukcji sieci, tworząc jej różne przekroje. Buehler i jego zespół badaczy stworzyli modele 3D pajęczyn, gdy pajęczaki wykonywały różne czynności - takie jak budowa, naprawa, polowanie i karmienie. Następnie przypisali różne częstotliwości dźwięku poszczególnym pasmom sieci, tworząc „nuty”. Za pomocą komputerów i algorytmów matematycznych byli w stanie stworzyć pajęczą melodię. Gdybyśmy chcieli porównać słyszane dźwięki do tych wygrywanych przez znane nam instrumenty zapewne znalazłby się w nich te wydawane przez harfę i delikatne uderzenia w cymbałki.

W innych eksperymentach naukowcy badali, jak dźwięk sieci zmienia się pod wpływem różnych sił mechanicznych, takich jak rozciąganie. "W środowisku rzeczywistości wirtualnej możemy zacząć rozdzielać sieć, a kiedy to robimy, zmienia się napięcie strun i wytwarzany przez nie dźwięk. W pewnym momencie pasma pękają i wydają trzaskający dźwięk”- mówi Buehler.

W niedalekiej przyszłości "przysłuchując się" życiu pająków naukowiec ma nadzieję nauczyć się wibrującego języka pająków. "Teraz próbujemy wygenerować syntetyczne sygnały, aby mówić w zasadzie językiem pająka" - mówi Buehler. "Jeśli wystawimy je na pewne wzorce rytmów lub wibracji, czy możemy wpłynąć na to, co robią i czy możemy zacząć się z nimi komunikować? To naprawdę ekscytujące pomysły” - snuje dalsze plany. (PAP Life)