Filmoteka Narodowa na Google Cultural Institute

W ciągu prawie 60-letniej działalności Filmoteki Narodowej udało się odnaleźć i uratować przed zniszczeniem 159 polskich przedwojennych filmów fabularnych oraz dziesiątki filmów dokumentalnych.

Wiele przedwojennych polskich filmów wciąż pozostaje zaginionych. Te, które cudem się odnajdują – na przykład w prywatnych zbiorach – są często w tak złym stanie, że uległyby całkowitemu zniszczeniu, gdyby wyświetlono je na klasycznym projektorze. Dzięki digitalizacji i poklatkowej restauracji cyfrowej można je dziś oglądać nie tylko w kinie czy na DVD, lecz także w Internecie.

Filmoteka Narodowa w ramach projektu NITROFILM zdigitalizowała 43 przedwojenne filmy zrealizowane na łatwopalnej taśmie nitro oraz odrestaurowała trzy nieme produkcje: „Mania. Historia pracownicy papierosów”, „Pan Tadeusz” i „Zew morza”. Zwieńczeniem procesu rekonstrukcji tych trzech tytułów były ich uroczyste re-premiery kinowe z muzyką na żywo.

„Wystawie towarzyszą unikatowe materiały pochodzące z archiwalnych zbiorów Filmoteki Narodowej: fragmenty przedwojennych programów filmowych, fotografie, okładki branżowych pism oraz współczesne zdjęcia obrazujące krok po kroku proces cyfrowej restauracji.
Poprzez prezentację pragniemy pokazać w jaki sposób Filmoteka Narodowa pielęgnuje pamięć o najstarszych zabytkach sztuki kinematograficznej i w jaki sposób powołuje je do nowego życia” - mówi Aneta Kozłowska z Filmoteki Narodowej, kuratorka wystawy.

Naszym flagowym projektem, który zajmował się digitalizacją filmów, był NITROFILM, a jego celami konserwacja i cyfryzacja najstarszych niemych produkcji z naszej kolekcji. Swoją pracą przywróciliśmy pamięć o przedwojennym polskim kinie. Był to projekt niezwykle ważny, dlatego to właśnie on jako pierwszy pojawił się na wystawie. Mamy nadzieję, że pokaże ona, jak dużą pracę trzeba włożyć, by ocalić od zniszczenia filmowe dziedzictwo.

Wystawa pozwala przyjrzeć się efektom naszej pracy na materiałach w dużej rozdzielczości oraz poznać polską przedwojenną kinematografię. W wygodny sposób daje możliwość odbycia podróży w czasie przez jedno kliknięcie: dzięki temu internauci na całym świecie mogą zapoznać się z działalnością Filmoteki Narodowej i jej bogatymi zbiorami.

Wystawę można obejrzeć na stronie http://www.google.com/culturalinstitute/exhibit/nieme-filmy-second-life/ARpPjn4s?hl=pl

*
Google Cultural Institute
Google Cultural Institute to globalna platforma, która powstała w 2011 roku. Za swój główny cel obrał udostępnianie ważnych zasobów kultury i historycznych materiałów online, aby stały się dostępne dla wszystkich internautów na całym świecie. Dzięki nowoczesnym narzędziom Google Cultural Institute utrwala najważniejsze dzieła sztuki oraz archiwalne dokumenty i zachowuje je dla przyszłych pokoleń.

Google Cultural Institute współpracuje z ponad 400 innymi instytucjami kultury z ponad 50 krajów. Obok czterech polskich wystaw dziś udostępnionych, internauci z całego świata mogą oglądać historyczne wystawy stworzone przez Muzeum Historii Polski - o Solidarności i zapoczątkowanej przez polskie wydarzenia transformacji w Europie Środkowo-Wschodnie oraz trzy dotyczące Holokaustu, współtworzone z Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau. Innymi ważnymi projektami

Google Cultural Institute były: digitalizacja biblijnych zwojów znad Morza Martwego oraz stworzenie cyfrowej biblioteki, zawierającej zbiór około 5 tysięcy zdjęć fragmentów manuskryptów w niespotykanej dotąd jakości. Inną inicjatywą Google Cultural Institute było uruchomienie Cyfrowego Archiwum Nelsona Mandeli, ogólnodostępnego serwisu internetowego zawierającego tysiące historycznych dokumentów, zdjęć i filmów wideo z życia charyzmatycznego polityka. W ramach Google Cultural Institute funkcjonuje również Art Project, którego celem jest prezentowanie kolekcji arcydzieł i obiektów muzealnych online. Dzięki niemu internauci na całym świecie mogą oglądać zbiory z ponad 300 instytucji partnerskich Google Art Project z ponad 50 krajów świata np. nowojorskiego MoMA i Metropolitan Museum of Art, paryskiego Muzeum Orsay, Muzeum Sztuki Islamskiej w Katarze czy Narodowej Galerii Sztuki Współczesnej w Delhi, a także wybrane eksponaty z Muzeum Sztuki w Łodzi i Muzeum Pałacu w Wilanowie.