"To cud, że te nagrania się zachowały do naszych dni" - oświadczył w rozmowie z agencją ITAR-TASS czołowy amerykański badacz i znawca sztuki Szalapina Joseph Stremlin. Wyjaśnił, że przygotowywano nie więcej niż dwie-trzy kopie próbnych nagrań dla Szalapina, który musiał zatwierdzić tłoczenie płyty i jeśli coś mu się nie podobało, odmawiał zgody na powielanie nagrania.
Kolekcję tworzył wielki miłośnik sztuki śpiewaczej Szalapina, mieszkający w Nowym Jorku uchodźca z ZSRR Vladimir Gurvich (Władimir Gurwicz). Przez 40 lat zbierał wszystko, co wiązało się z jego idolem. Zmarł w roku 1999.
Żona kolekcjonera Elena Gurvich zaznacza, że pragnęłaby sprzedać kolekcję w całości, co więcej - że najlepiej, by trafiła ona do muzeum w Rosji.
Fiodor Szalapin, uznawany za jednego z najwybitniejszych basów, odnosił sukcesy na scenach operowych całego świata, tworząc wybitne kreacje wokalne i aktorskie, w tym w Petersburgu, Londynie i w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Zmarł w roku 1938 w Paryżu.
