Maria Poprzęcka jest historyczką i krytyczką sztuki, profesor zwyczajną na Wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się głównie sztuką nowoczesną, migracjami obrazów, związkami sztuk wizualnych z innymi dziedzinami twórczości. Jest autorka takich tomów esejów jak "Uczta bogiń. Kobiety, życie i sztuka" (2012); "Inne obrazy. Oko – widzenie – sztuka. Od Albertiego do Duchampa" (2008).
„Impas to (…) zbiór erudycyjnych, błyskotliwych i świetnie literacko pisanych rozpraw, dotykających nieoczywistych kwestii, jakie dają się odkryć w sztuce i refleksji nad nią. (…) Poprzęcka ujawnia tu nieopuszczającą nas, widzów i badaczy sztuki, bezradność i bezbronność wobec sztuki, która pozostaje ponad nami, a czasem przeciw i wbrew nam, wymykając się osądowi nawet najbardziej wytrawnych analiz. Żaden sąd o sztuce nie jest jedyny i ostateczny. Ta doskonale znana (…) zawodowym interpretatorom sztuki sentencja okazuje się kluczem także do Impasu Marii Poprzęckiej, która, jak wielu z nas, nie przyjmuje skrajnie radykalnego stanowiska Donalda Kuspita o końcu sztuki. Stanowisko to Maria Poprzęcka ostro kontruje. W obronie Sztuki oraz wyjścia z pozornego i pozorowanego impasu, w jakim niektórzy chcą ją widzieć" - pisała Marta Leśniakowska w recenzji nagrodzonej książki ("Nowe Książki" nr 12/2019).
Poprzęcka jest laureatką Nagrody Literackiej Gdynia w dziedzinie eseju. W 2003 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”, a w roku 2012 otrzymała złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za zasługi w zakresie ochrony dziedzictwa.
Nagrodę "Nowych Książek" przyznaje zespół redakcyjny miesięcznika "Nowe Książki". Ufundowało ją Ministerstwo Kultury. Pierwszym laureatem Nagrody w 2000 r. został Tadeusz Różewicz. W kolejnych latach wyróżniono m.in. Krystynę Czerni, Janusza Deglera, Jerzego Jedlickiego, Ryszarda Kapuścińskiego, Urszulę Kozioł, Kazimierza Orłosia, Barbarę Skargę.
