Krzysztof Zanussi - dlaczego warto nosić krawat?

Już jako nastolatek starał się wyglądać jak najpoważniej. Zakładał kapelusz taty, by w kinie wpuszczano go na filmy dla dorosłych. Jako że był też wyrośniętym chłopcem, dosyć wcześnie udawało mu się oglądać sceny pocałunków na srebrnym ekranie. Noszenie starego garnituru po ojcu było też wyrazem biedy, Rodzina Zanussich nie mogła pozwolić sobie na kupowanie nowych rzeczy. Ojciec Zanussiego, jako inżynier - właściciel firmy budowlanej, w okresie stalinowskim płacił ogromne 'domiary', co rujnowało ich budżet.

"Chodziłem w tych niedodartych ubraniach i wyglądałem jak strach na wróble. Moje sztywniactwo, jak teraz na to patrzę, wzięło się z tamtego czasu" - przyznał pięć lat temu na łamach "Polityki". Bogatsze dzieci śmiały się z Zanussiego. Początkowo źle to znosił, ale matka wytłumaczyła mu, że nie wolno się wstydzić tego, czemu nie jesteś winien.

Gdy jako młodzieniec wyjeżdżał na Zachód, nosił krawat, by zakamuflować swoją biedę oraz, by wchodzić do muzeów za darmo... "Ktoś mnie nauczył takiego triku, dziś tego nikomu nie polecam, bo nie mamy do tego moralnie prawa - ale wtedy mieliśmy - mianowicie udawałem, że szukam kogoś, kto nosi najbardziej typowe nazwiska w danym kraju, np. monsieur Dupont we Francji. Zastanawiano się, który to pracownik, wskazywano jakieś schody na drugie piętro, po czym zwiedzałem Luwr, stałem przed Giocondą cały dzień, a jak pana Duponta w końcu znalazłem, to mówiłem, że to nie ten" - zwierzył się w rozmowie ze Zdzisławem Pietrasikiem.

Zanussi to jeden z najbardziej zasłużonych polskich reżyserów, laureat wielu nagród - w marcu uhonorowano go statuetką Orła 2019 za osiągnięcia życia. W jego twórczości od samego początku dominuje tematyka moralna, filozoficzna i psychologiczna. Do jego najważniejszych filmów zaliczają się m.in. "Struktura kryształu", "Barwy ochronne", "Constans" i "Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową". Jego ostatni obraz - "Eter", trafił do kin pod koniec 2018 r. (PAP Life)