sobota, 10 września, godzina 20.00
Dziedziniec Pałacu w Nieborowie
Karol Kurpiński (1785 - 1857) - kompozytor, dyrygent i pedagog, przedstawiciel późnego klasycyzmu, uznany za najważniejszego kompozytora operowego w Polsce przed Stanisławem Moniuszką. W jego muzyce bardzo wyraźny jest wpływ Haydna i Mozarta. Brzmienie kompozytorów europejskich Kurpiński umiejętnie łączył z elementami mazurka, poloneza, wplatając gwarę i ludowe melodie. Kurpiński wzorował się na uznanych kompozytorach, ale uważał, że „nie zgrzeszymy podobno, jeśli się na nie w naszych utworach zapatrywać będziemy. Korzystajmy z wszystkiego, lecz obok tych wzorów zachowujmy ciągłe znamiona śpiewu narodowego, a z tego utworzy się oddzielny rodzaj, który będzie wyraźnie charakteryzował ducha naszej opery.”
Opery Kurpińskiego, podobnie jak innych polskich kompozytorów tego okresu, są wzorowane na niemieckim singspielu i francuskiej opéra comique. Składają się z dialogów mówionych oraz samodzielnych numerów muzycznych. Przeważają w nich wątki komiczne, romantyczne, pojawiają się także elementy magii i fantastyki.
Wiele partytur Kurpińskiego przepadło, z 27. kompozycji zachowało się tylko 18. Partytura Szarlatana przetrwała tylko we fragmentach. W latach 70-tych została zrekonstruowana przez muzyka - Jerzego Dobrzańskiego, a Joanna Kulmowa dokonała uwspółcześnienia zachowanego libretta.
Po raz pierwszy operę „Szarlatan, czyli wskrzeszanie umarłych”, z muzyką Karola Kurpińskiego i oryginalnym librettem Alojzego Żółkowskiego wykonano 23 stycznia 1813 roku. Komedia pełna żartów i równie dowcipnej muzyki, wyraziste postacie oraz elementy magiczne – wszystko to sprawiło, że opera okazała się olbrzymim sukcesem.
Opera opowiada o młodej kobiecie Julii, której przed rokiem zmarł ukochany Alfons. Ojciec Julii, który jest burmistrzem miasteczka o nazwie Kwirlikwicz, pragnie jej zamążpójścia za aptekarza Fantuzjusza, człowieka starego i niezbyt atrakcyjnego. Zrozpaczona Julia nie wierzy w śmierć ukochanego i żąda od Konsyliarzowej aktu zgonu Alfonsa. Konsyliarzowa, sama zakochana w Alfonsie fałszuje dokument, bowiem wie, że Alfons żyje. Tymczasem w Kwirlikwiczu pojawia się mag Alinat, który obiecuje wskrzesić zmarłego Alfonsa. Opera ma charakter pogodny, z wyjątkiem ponurej sceny na cmentarzu, kiedy to Alfons, okazuje się być tytułowym Szarlatanem. Utwór opowiada historię bezwarunkowej miłości stawiającej czoła okrutnym, wyrachowanym intrygom, jednak historia ostatecznie kończy się happy endem.
Wstęp na wydarzenie jest BEZPŁATNY.
****************************************************************************************************************
Organizatorzy wydarzenia:
Muzeum w Nieborowie i Arkadii – Monika Antczak, Beata Stępień
Fundacja Trzy Trąby – Maciej Radziwiłł
Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków, oddz. Warszawski – Marta Straszyńska
Orkiestra Muzeum w Nieborowie i Arkadii – La Scoperta
Reżyser spektaklu - Jitka Stokalska Dyrygent spektaklu / Dyrektor artystyczny - Marta Kluczyńska Reżyser multimediów - Piotr Majewski Artystyczne przygotowanie solistów – prof. dr hab. Dorota Radomska Asystent reżysera - Kinga Chudobińska-Zdunik Asystent dyrygenta - Martyna Szymczak
Kostiumy - Nomina Rosae
Obsada: Julia - Paulina Horajska Konsyliarzowa - Dorota Całek Fantuzjusz - Nikhil Goyal Alinat / Szarlatan - Jacek Szponarski Drużbant / Burmistrz - Grzegorz Pelutis Karmelek - Edwin Grelow Fabelhanc - Witold Żołądkiewicz Iluzjonista - Maciej Pol
Chór: Karol Skwara Karol Jabiry Bartosz Kieszkowski Paweł Ziółkowski Radosław Urbankiewicz
*************************************************************
Sfinansowano ze środków Fundacji PZU
*************************************************************
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca
