Libretto do opery Moniuszki napisał Jan Chęciński. Oparte na jednym z opowiadań ze zbioru anegdot Kazimierza Stanisława Wójcickiego „Stare gawędy i obrazy” z 1840 r. zostało wzbogacone o wątki z „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza oraz „Zemsty” i „Ślubów panieńskich” Aleksandra Fredry. Po raz pierwszy „Straszny dwór” wystawiono w 1865 r. w Teatrze Wielkim w Warszawie.
Inscenizacja „Strasznego dworu” w reżyserii Bruno Berger-Gorskiego osadzona jest w realiach powojennego Wrocławia. Dyrektor Opery Wrocławskiej Agnieszka Franków-Żelazny zwróciła uwagę, że zamiast dekoracyjnego „dworu” mamy w spektaklu Wrocław tuż po wojnie.
– Miasto z pamięcią, które uczy się na nowo słuchać siebie. Scena staje się miejscem spotkania ludzi i miejsc — sąsiedztwa, które odbudowuje się w geście, melodii i uważności na drugiego. Ten „Straszny dwór” jest więc nie tyle opowieścią o minionym porządku, ile czułym zwierciadłem wspólnoty, jaką wciąż tworzymy – wskazała dyrektor.
Spektakl otwierający nowy sezon artystyczny wpisuje się też w jubileusz 80. rocznicy rozpoczęcia działalności Opery Wrocławskiej. Powojenną historię tej sceny otwiera inscenizacja „Halki” Stanisława Moniuszki, której premiera odbyła się 8 września 1945 r.
Kierownictwo muzyczne w spektaklu „Straszny dwór” objął Mirian Khukhunaishvili. W rolę Miecznika wcielił się Łukasz Motkowicz; Hanny - Hanna Sosnowska-Bill; Jadwigi - Aleksandra Opała; Stefana - Piotr Buszewski; Zbigniewa - Paweł Horodyski; Cześnikowa - Barbara Bagińska; Skołuba - Sebastian Rutkowski; Damazego - Paweł Żak; Macieja - Jacek Jaskuła; Marty - Canan Kalkir; Grzesia - Daniel Babuśka; Starej Niewiasty - Dorota Dutkowska.
