Piątkowa premiera - święto fanów The Beatles

Podwójny album "The Beatles" zespół wydał w listopadzie 1968 roku. Po rozmachu płyty "Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band" płyty były powrotem do grania niemalże garażowego. Skromna była też okładka: biała. Fani natychmiast nazwali wydawnictwo "Białym albumem".

"Biały album" utrzymywał się na szczycie listy sprzedaży w Wielkiej Brytanii przez 22 tygodnie. W recenzji "Rolling Stone", która ukazała się po jego premierze, można było przeczytać: "To najlepszy album, który kiedykolwiek wydali, a tylko The Beatles mogli dokonać tej sztuki, by przebić samych siebie".

Na dwóch płytach Beatlesi zaserwowali przegląd wszystkich gatunków muzycznych: od rocka, poprzez bluesa, ballady, folk czy wręcz pop.

Pierwszy kawałek, otwierający album, to "Back in the U.S.S.R.", czyli "Powrót do ZSRR", gdzie Beatlesi nigdy zresztą nie byli. Piosenka to żartobliwy pastiż utrzymany w konwencji przebojów Beach Boys i... grany przez Plażowych Chłopców na ich koncertach. Utwór w odświeżonej wersji promował album w sieci.

"Ob-La-Di, Ob-La-Da", jeden z bardziej przebojowych numerów albumu. Karierę tej piosence zawdzięczała grupa The Marmalade, ale nagrało ją też wielu innych wykonawców.

"While My Guitar Gently Weeps" to z kolei pierwsza, tak udana kompozycja George'a Harrisona. Dotychczas jego piosenki na płytach Bajecznej Czwórki pełniły rolę "wypełniacza". Teraz Harrison i spółka nagrali kawałek, który stał się standardem.

"Martha My Dear", piosenka McCartneya, nie opowiada wcale o miłości do tajemniczej Marty, ale o ... psie Paula, który tak właśnie miał na imię.

"Julia" to ballada zaśpiewana przez Johna, a poświęcona pamięci jego nieżyjącej matki. Lennona wychowała właściwie ciotka Mimi, która wciąż mu powtarzała, że "gitara to piękna rzecz, ale nie da ci utrzymania". I taki właśnie napis umieścił John nad frontem domu, który kupił ciotce...

"Sexy Sadie" to ironiczna opowieść Johna o Maharishi Mahesh, w którego ashramie w Indiach Beatlesi poszukiwali spokoju ducha. Zyskał na tym tylko George, który zakochał się w indyjskiej muzyce oraz właściciel ashramu, który zdobył sławę...

Utwór "Helter Skelter" okrył się złą sławą. Już po wydaniu płyty tytułem tym posłużył się Charles Mason, a właściwie jego kompanii, który nabazgrali napis na wilii Romana Polańskiego i zabitej tam jego żony Sharon. Na lata piosenka wypadła z obiegu. Ostatnio wykonuje ją Paul McCartney, a Bono zapowiada ją na koncertach U2, jako kawałek, który Manson "skradł Beatlesom".

Z kolei "Why Don't We Do It In The Road" (Dlaczego nie zrobimy tego na drodze?) to chyba jedyna piosenka Beatlesów, przy której portal z tekstami ich utworów domaga się deklaracji pełnoletności... Tekst nie jest skomplikowany: "Dlaczego nie zrobimy tego na drodze? Nikt nie będzie nas oglądał...".

Żadnych zezwoleń nie wymaga zapoznanie się z tekstem kawałka "Birthday" (Urodziny): "Mówisz, że to są twoje urodziny. To są też moje urodziny - tak, oni mówią, że to są twoje urodziny, będziemy się dobrze bawić, cieszę się, że to twoje urodziny, wszystkiego najlepszego z okazji dnia urodzin!".

Ta piosenka wzbudziła niebywały entuzjazm podczas koncertu Paula McCartney'a i jego grupy na Placu Czerwonym w Moskwie.

Na okolicznościowym wznowieniu znajdzie się 30 utworów zmiksowanych na nowo przez Gilesa Martina i Sama Okella, a dodatkowo 27 wczesnych wersji demo oraz 50 kawałków z sesji nagraniowych w studiu. Większość z nich nigdy wcześniej nie była wydana. Po raz pierwszy w historii "The White Album" zostaje wydany z dodatkowymi materiałami i wersjami demo.

Fani Beatlesów pewno już niecierpliwie czekają na przyszły rok. Wówczas 50-lecie obchodzić będzie inny klasyk zespołu - album "Abbey Road". (PAP Life)