Wielki włoski skrzypek Giuliano Carmignola to z wielu względów wyjątkowa osobowość w muzycznym świecie. Jak nikt inny potrafi łączyć w swej grze niezwykłą energię i temperament z precyzją wykonania oraz ogromną klasą brzmienia. Jego charakterystyczny sposób gry rozpoznawalny jest od pierwszych dźwięków. Od pierwszych dźwięków też zachwyca publiczność na całym świecie.
Urodzony w Treviso wirtuoz ma na koncie szereg koncertów w najbardziej prestiżowych salach, współpracę z największymi dyrygentami i orkiestrami. Jego płyty obsypane nagrodami należą do najlepiej sprzedających się albumów, a interpretacje dzieł baroku uważane są przez międzynarodową krytykę za niedoścignione.
Carmignola uczył się gry na skrzypcach wpierw pod okiem ojca, potem studiował m.in. u Nathana Milsteina i Franca Gulliego w Accademia Chigiana oraz Henryka Szerynga w Konserwatorium Genewskim. Działalność solową rozpoczynał współpracą z tak wielkimi dyrygentami, jak Claudio Abbado, Eliahu Inbal, Peter Maag czy Giuseppe Sinopoli. Szlify w muzyce dawnej zdobywał w latach 70. XX wieku, we współpracy z formacją Virtuosi of Rome, a także podczas koncertów z towarzyszeniem najlepszych zespołów muzyki dawnej Sonatori della Gioiosa Marca, Venice Baroque Orchestra, Il Giardino Armonico, Academy of Ancient Music, Concerto Köln i Accademią Bizantiną. Od tego czasu występuje z pierwszym garniturem zespołów i dyrygentów specjalizujących się w wykonawstwie historycznym, m.in.: Umbertem Benedettim Michelangelim, Danielem Gattim, Andreą Marconem, Trevorem Pinnockiem, Ivorem Boltonem, Richardem Egarrem, Giovannim Antoninim czy Ottaviem Dantonem. I właśnie z towarzyszeniem Accademii Bizantiny pod dyrekcją Ottavia Dantonego Carmignola wystąpił w koncercie inaguracyjnym 5. Festiwalu Actus Humanus.
Carmignolę i Dantonego łączy niezwykła muzyczna przyjaźń i historia wielu wspólnych występów. To dwie wyjątkowe i różne postaci muzycznego świata. Carmignola – żywiołowy muzyk o włoskim temperamencie, Dantone – skupiony, wyważony, perfekcjonista. Połączenie tych artystów w mistrzowskim repertuarze słynnych koncertów Vivaldiego (C-dur RV187, D-dur RV 232, G-dur RV 146) i Bacha (a-moll BWV 1041 i E-dur BWV 1042) dało totalny efekt. Z jednej strony zachwycać się można było niespotykaną wirtuozerią wszystkich muzyków – ogromną skalą dynamiki, artykulacji, emocji, którą potrafią wydobyć z dobrze znanych utworów. Z drugiej doskonałym wyborem programu, ukazującym dzieła dwóch wielkich kompozytorów w kontekście historii interpretacji.
Dzięki Bachowi, który dokonał transkrypcji 18 koncertów skrzypcowych Vivaldiego świat zwrócił uwagę na tego kompozytora. Z kolei Carmignola sztuki skrzypcowej uczył się też u Luigiego Ferro, bez wątpienia najlepszego interpretatora dzieł weneckiego mistrza.
Ferro odkrył Vivaldiego dla świata, występując w słynnym zespole I Virtuosi di Roma, założonym po II wojnie światowej na przełomie lat 40. i 50. Grupa ta dokonała monumentalnej edycji wszystkich koncertów rudego księdza dla wydawnictwa Ricordi. W latach 70. Carmignola rozpoczął współpracę z I Virtuosi di Roma, zastępując w niej po dwóch latach swojego mistrza…
Historia zatoczyła wielkie koło, a spotkanie Carmignoli i Dantonego na wielkim koncercie inauguracyjnym 5. Festiwalu Actus Humanus, nabrało wyjątkowego wymiaru. Warto wspomnieć, że do wykonywania utworów pochodzących sprzed epoki klasycyzmu Carmignola posiada dwa instrumenty: nadzwyczajny Floreno Guidantus z 1739 roku oraz XVIII-wieczny instrument anonimowego lutnika, należący onegdaj do wybitnego skrzypka i muzykologa Angelo Ephrikiana, który również pochodził z Treviso i odkrywał jedne z pierwszych manuskryptów Vivaldiego, jakie ujrzały światło dzienne po II wojnie światowej.
Koncert, interpretacje i słuchanie tej niezwykle pięknej muzyki w takich kontekstach było niezapomniane. Owacje bardzo długie i gorące. Artyści zagrali aż 3 bisy!
