Choć pierwszy kontakt z fortepianem Arcadi Volodos miał już we wczesnym dzieciństwie, dopiero w wieku szesnastu lat (!) postanowił na poważnie poświęcić się nauce gry na tym instrumencie. Wcześniej w szkole uczył się śpiewu i dyrygentury. Ostatecznie jednak zdecydował się na rozwijanie umiejętności gry na fortepianie najpierw w konserwatorium w St. Petersburgu, a potem w Konserwatorium Moskiewskim pod okiem słynnej Galiny Egiazarovej. Ona to, odkrywszy fenomenalny wręcz talent młodego pianisty uznała, że zrobi światową karierę bez udziału w jakimkolwiek konkursie pianistycznym. Wydawało się to postulatem niemożliwym do zrealizowania w końcu XX wieku, gdy przepustką do międzynarodowej sławy były i nadal są muzyczne rywalizacje. Okazało się, że w przypadku Arcadiego Volodosa założenie jego profesorki okazało się niezwykle trafne. Rozwijana powoli – z dala od konkursowych rywalizacji – kariera pozwoliła mu na wypracowanie olśniewającej techniki.
Pod względem umiejętności, brawury i błyskotliwości stawiany jest często obok Vladimira Horowitza. Z łatwością sięga po najtrudniejsze utwory literatury fortepianowej i sam tworzy – w duchu kompozytorów XIX wiecznej muzyki salonowej – autorskie opracowania, w których przekracza wiele zdawałoby się niemożliwych granic wykonawczych.
Jego nowojorski debiut w 1996 (a miał wtedy już 24 lata!) otworzył mu drogę do międzynarodowej kariery i występów z najlepszymi orkiestrami świata, takimi jak Berliner Philharmoniker, New York Philharmonic, Royal Concertgebouw Orchestra, Zurich Tonhalle Orchestra, pod batutą wielkich dyrygentów – m.in. Lorina Maazela, Jamesa Levine’a, Zubina Mehty, Seiji Ozawy, Riccardo Chailly’ego. Główną domeną jego koncertowej działalności są recitale, z którymi występuje w najbardziej prestiżowych salach koncertowych świata, z nowojorską Carnegie Hall, wiedeńską Musikverein, paryskim Théâtre des Champs-Élysées na czele.
Artysta nieczęsto gości w studiu nagraniowym, sprawiając, że każdy kolejny jego album stanowi jedno z większych wydarzeń na rynku fonograficznym. Płyty zdobywają prestiżowe nagrody i wyróżnienia. Nagrania Volodosa dowodzą, że za nadzwyczajnymi możliwościami technicznymi pianisty kryje się coś więcej. Choćby w ostatnich nagraniach z muzyką Johannesa Brahmsa i Franza
Schuberta dał się również poznać od strony lirycznej, zachwycając krytykę wyczuciem tempa, frazy i niebywałą rozpiętością dynamiki piano, przyrównywaną do szeptów i aksamitu.
Jego długo oczekiwany występ w Filharmonii Narodowej w Warszawie z pewnością będzie wielkim wydarzeniem artystycznym.
Więcej: www.filharmonia.pl
Niedziela, 7 kwietnia 2024, godz. 18:00
Sala Koncertowa Filharmonii Narodowej
Arcadi Volodos – fortepian
Program recitalu:
Franz Schubert – Sonata fortepianowa a-moll D 845
Robert Schumann – Davidsbündlertänze op. 6
Ferenc Liszt – XIII Rapsodia węgierska a-moll S. 244 (oprac. Arcadi Volodos)
Fotografia: Arcadi Volodos, fot. Marco Borggreve
