30 listopada Josephine Baker spoczęła w paryskim Panteonie, dołączając tym samym do grona najbardziej zasłużonych dla Francji osób. Urodzona w 1906 roku jako Freda Josephine McDonald artystka stała się pierwszą czarnoskórą kobietą, która dostąpiła tego zaszczytu. Od czasów rewolucji francuskiej znajdujące się na wzgórzu Świętej Genowefy mauzoleum jest miejscem spoczynku wybitnych, zasłużonych dla kraju Francuzów i Francuzek. W krypcie Panteonu znajdują się m.in. grobowce Voltaire’a, Jeana-Jacques’a Rousseau, Alexandre’a Dumasa, Victora Hugo, Émile’a Zoli oraz twórcy pisma dla niewidomych Louisa Braille’a.
Podczas wtorkowej ceremonii złożona została jedynie symboliczna trumna Baker zawierająca ziemię pochodzącą z czterech kluczowych w jej życiu miejsc: St. Louis w Stanach Zjednoczonych, gdzie się urodziła, Paryża, Monako i ogrodów Chateau des Milandes. Jak poinformował syn gwiazdy, prochy jego matki pozostaną w miejscu, w którym została pochowana, czyli na cmentarzu morskim w Monako. CNN donosi, że trumna Baker została wniesiona przez sześciu francuskich oficerów sił powietrznych przy dźwiękach jej piosenki „J’ai deux amours” zaśpiewanej przez chór dziecięcy. Jeden z żołnierzy prezentował odznaczenia, które Baker dostała podczas pobytu we Francji – w tym medal ruchu oporu z czasów II wojny światowej i Order Narodowy Legii Honorowej.
„Amerykanka z pochodzenia, Francuzka z wyboru. Bohaterka wojenna i gwiazda estrady. Przede wszystkim zaś wolna kobieta. Josephine Baker bez wątpienia przełamywała bariery, odważnie stawiając czoła przeciwnościom i walcząc z rasizmem. Na stałe zagościła w umysłach i sercach Francuzów. Choć urodziłaś się w Ameryce, w głębi duszy byłaś bardziej francuska niż ktokolwiek inny” – powiedział prezydent Francji Emmanuel Macron. Baker urodziła się w rozbitej rodzinie w ubogiej afroamerykańskiej dzielnicy St. Louis w stanie Missouri. Jako nastolatka wyjechała do Nowego Jorku, gdzie została błyskawicznie odkryta przez francuskiego łowcę talentów, co skłoniło ją do przeprowadzki do Paryża. W 1937 otrzymała obywatelstwo francuskie.
Podczas II wojny światowej pracowała w Czerwonym Krzyżu i działała czynnie we francuskim ruchu oporu. W latach 50. i 60. regularnie wyjeżdżała do USA, by włączyć się do walki z rasizmem. W 1963 roku podczas Marszu na Waszyngton przemawiała obok Martina Luther Kinga. W historii popkultury zapisała się jako ceniona piosenkarka, aktorka i tancerka. W 1927 roku zagrała główną rolę w niemym filmie „La Sirene des Tropiques”, stając się pierwszą czarnoskórą kobietą, która wystąpiła w filmie fabularnym. Przyjaźniła się z takimi osobistościami, jak Pablo Picasso, Christian Dior czy F. Scott Fitzgerald. Zmarła w 1975 roku, dwa dni po swoim ostatnim występie. (PAP Life)
