Kate Bush otrzymała Order Imperium Brytyjskiego

"To ogromna niespodzianka. Jestem naprawdę uradowana!" - powiedziała Kate Bush na wieść o przyznaniu jej Orderu Imperium Brytyjskiego w uznaniu zasług dla rozwoju muzyki. Enigmatyczna artystka nie omieszkała podziękować przy okazji wszystkim, którzy dodawali jej otuchy oraz wspierali ją na różnych płaszczyznach w trakcie jej trwającej od 1978 r. kariery.

Kate Bush należy do grona najwybitniejszych muzyków w historii. Począwszy od debiutanckiego singla "Wuthering Heights" z 1978 r., będącego muzyczną adaptacją powieści Emily Bronte "Wichrowe wzgórza", artystka zadziwia swoim plastycznym głosem oraz nieszablonowym myśleniem muzycznym. Jej pierwsza płyta "The Kick Inside", na której znalazły się autorskie utwory Kate napisane, gdy miała zaledwie 13 lat, była jedynie preludium do tego, co czekało na słuchaczy w późniejszych latach. Odważne rozwiązania produkcyjne zaprezentowane na albumie "The Dreaming" z 1982 r. oraz złożoność liryczno-kompozycyjna krążka "Hounds Of Love" z 1985 r. na zawsze zmieniły oblicze kobiecej muzyki autorskiej.

Artystka zrewolucjonizowała również sposób prezentacji muzyki na scenie. Podczas swojej jedynej, adekwatnie zatytułowanej, trasy koncertowej "The Tour Of Life" w 1979 r., jako pierwsza wokalistka na świecie zaprezentowała publiczności parateatralne przedstawienie. Łącząc grę świateł, rozbudowaną choreografię, ruchomą scenografię, zmiany kostiumowe oraz mikrofony bezprzewodowe Kate Bush przygotowała widowisko, którym do dziś inspirują się takie królowe sceny, jak Madonna czy Lady Gaga.

Kate Bush chętnie staje nie tylko przy mikrofonie, ale również po drugiej stronie kamery, reżyserując własne teledyski. W 1993 r. nakręciła krótkometrażowy film muzyczny "The Line, The Cross And The Curve", będący jej interpretacją opowieści o zaczarowanych baletkach. Filmowi towarzyszyła muzyka z płyty "The Red Shoes", ostatniej przed kilkunastoletnią przerwą w działalności artystycznej Kate Bush.

Czas między "The Red Shoes" a wydanym w 2005 r. podwójnym albumem "Aerial" Kate Bush wypełniła obowiązkami domowymi, zapewniając swemu synkowi Bertiemu dzieciństwo z dala od zainteresowania mediów. Chłopiec wziął później czynny udział w projektach muzycznych swojej utalentowanej mamy - jego głos można usłyszeć na wspomnianej płycie "Aerial" oraz na krążku "Director's Cut" z 2011 r. W tym samym roku Kate Bush wydała "50 Words For Snow", etiudę inspirowaną jej ulubioną porą roku.

Przywiązanie Kate Bush do ojczyzny jest widoczne w całej jej twórczości. Dość wymienić kompozycję "Oh England, My Lionheart". Swoje oddanie Wielkiej Brytanii artystka wyraziła także w tym roku, nagrywając odświeżoną wersję swego klasycznego przeboju "Running Up That Hill" z okazji olimpiady w Londynie.

Kate Bush jest pierwszą kobietą, której płyta ("Never For Ever" z 1980 r.) nie tylko trafiła na pierwsze miejsce brytyjskiego zestawienia muzycznych bestsellerów, ale jednocześnie pierwszą artystką, która zadebiutowała od razu na szczycie. Ponadto Kate Bush jest jedyną wokalistką brytyjską, której albumy notowano w top 5 list przebojów w pięciu kolejnych dekadach. (PAP Life) fot. EPA/STEVE REIGATE