Arte dei Suonatori w Filharmonii Narodowej

Dwa koncerty i, co ważne - dwa różne programy.
Pierwszy koncert, 6 października, to muzyka niemiecka z fletem w roli głównej, a więc i z naszym przyjacielem - Alexisem Kossenko.
Skoro flet i orkiestra barokowa - koncert rozpocznie się przebojową Uwerturą h-moll na flet, smyczki i basso continuo Jana Sebastiana Bacha.

Drugi koncert, 7 października poświęcony będzie przede wszystkim muzyce wokalnej francuskiego baroku, a w roli gościa orkiestry wystąpi Magali Léger - sopranistka śpiewająca pod dyrekcją Marca Minkowskiego, Williama Christie i innych.




Program koncertu w dniu 6 października :
Johann Sebastian Bach (1685 - 1750)
Uwertura h-moll na flet, smyczki i basso continuo BWV 1067
Ouverture, Rondeau, Sarabande, Bourrée 1, Bourrée 2, Polonoise, Menuet, Badinerie


Carl Philipp Emanuel Bach (1714 - 1788)
Koncert fletowy D–dur Wq 13
Allegro, Un poco andante e piano, Allegro assai


Georg Philipp Telemann (1681 - 1767)
"Volker-Ouverture" TWV 55:B 5
Ouverture, Menuet I (alternativement) / Menuet II - Doucement, Les Turcs, Les Suisses - Grave / Viste, Les Moscovites, Les Portugais. Grave / Viste, Les Boiteux (alternativement), Les Coureurs


Carl Philipp Emanuel Bach
Koncert fletowy d–moll Wq 22
Allegro, Un poco andante, Allegro di molto


Johann Sebastian Bach
Kunst der Fuge - Fuga a 3 Soggetti (niedokończona) BWV 1080


Program koncertu w dniu 7 października:
Jean–Marie Leclair (1697 – 1764)
Ouverture A–dur z opery „Scylla et Glaucus”

„Non, je ne cesserai jamais” z opery „Scylla et Glaucus”

Jean–Philippe Rameau (1683 – 1764)
Tambourin 2 z opery „Dardanus”

Air „Troubles cruels” z opery „Dardanus”

Menuet tendre en rondeau z opery „Dardanus”

Entrée pour les guerriers z opery „Dardanus”

Tambourin 1 z opery „Dardanus”

André Campra (1660 – 1744)
Air „Coulez, ruisseaux” z opery „Idoménée”

Air des plaisirs z opery „Idoménée”

Jean–Philippe Rameau
Sommeil z opery „Dardanus”

Marin Marais (1656 – 1728)
Ouverture z opery „Alcyone”

André Campra
Air „Venez, venez” z opery „Idoménée”

Jean–Marie Leclair
Prélude z opery „Scylla et Glaucus”

Air „Tout fuit” z opery „Scylla et Glaucus”

André Campra
Air „Vous, des tendres amours” z opery „Idoménée”

Jean–Marie Leclair
Entracte z opery „Scylla et Glaucus”

Jean–Joseph Cassanea de Mondonville (1711 – 1772)
Ouverture z opery „Titon et l'Aurore”

Jean–Philippe Rameau
Sarabande z opery „Dardanus”

André Campra
„Espoirs des malheureux” z opery „Idoménée”

Jean–Marie Leclair
1er & 2ème Airs en rondeau (gavottes) z opery „Scylla et Glaucus”

Grand air de Scylla „Ta gloire” z opery „Scylla et Glaucus”

Jean–Philippe Rameau
Bruit de guerre z opery „Dardanus”

Jean–Marie Leclair
Invocation de Circé z opery „Scylla et Glaucus”

Marin Marais
Tempête z opery „Alcyone”

Air „Je descendrai bientôt”

Jean–Joseph Cassanea de Mondonville
Air lent et très doux z opery „Titon et l'Aurore”

Jean–Marie Leclair
Air gracieux z opery „Scylla et Glaucus”

Jean–Philippe Rameau
1er Air pour les Plaisirs z opery „Dardanus”

Jean–Marie Leclair
Scène finale z opery „Scylla et Glaucus”


Magali Léger

Studiowała śpiew w Conservatoire National Supérieur de Musique w Paryżu w klasie Christiane Eda-Pierre i Christiane Patard. W 2003 roku w konkursie Victoires de la Musique była nominowana w kategorii “objawienie”. Pod kierownictwem Marca Minkowskiego śpiewa w operach Offenbacha („Piękna Helena” „Orfeusz w piekle”) i Mozarta („Wesele Figara”, „Uprowadzenie z seraju”). Brała udział w produkcji „Il Tito” Antonio Cestiego pod kierunkiem Williama Christie. Śpiewała w wielu przedstawieniach operowych, m.in.: „Les Boréades” i „Pygmalion” J.-Ph. Rameau, „Le Roi malgré lui” Chabriera (l’Opéra National de Lyon), „Carmina Burana” C. Orffa (l’Opéra de Lisbonne), „Médée” Charpentiera (Le Concert Spirituel w Paryżu i l’Opéra de Rouen). Wśród jej projektów są również „L’Étoile” Chabriera w l’Opéra de Nantes-Angers oraz „Proserpine” Lully’ego z zespołem Le Concert Spirituel zrealizowana w la Cité de la Musique w Paryżu oraz w Wersalu.

Alexis Kossenko

Flecista absolutny – gra na wszystkich typach fletów. Jako czternastolatek ukończył konserwatorium na flecie poprzecznym, lecz później w Paryżu i Amsterdamie studiował grę na fletach historycznych - poprzecznych oraz prostych.
Dzięki swej wszechstronności Alexis zapraszany był od początku kariery do współpracy przez orkiestry symfoniczne: Philharmonie der Nationen, Ensemble Orchestral de Paris, Ensemble Orchestral de Basse Normandie, Orchestre de Bretagne, Orchestre d'Auvergne. Występował z orkiestrami romantycznymi: Anima Aeterna, Orchestre Révolutionaire et Romantique; zabiegały o niego zespoły barokowe i klasyczne: Capriccio Stravagante, La Grande Ecurie et la Chambre du Roi, Le Concert d'Astrée, Mozart Akademie. Pracował pod dyrekcją między innymi Tona Koopmana, Roya Goodmana, Johna Eliota Gardinera, Jos van Immerseela, Mścisława Rostropowicza, Josa van Veldhovena, Emmanuelle Haime, Fabio Biondiego. Brał udział w nagraniu kilkudziesięciu płyt, w tym jako solista niezwykle trudnego koncertu fletowego Carla Nielsena. Od kilku lat stoi na czele dwóch zespołów muzyki dawnej: La Bergamasca i Les Musiciens de Monsieur Croche. Z Arte dei Suonatori współpracuje od roku 2000 i nagrał z nami płytę z koncertami fletowymi C.Ph.E. Bacha. Kolejne nagrania tuż po festiwalu.


Arte dei Suonatori

Należy dzisiaj do czołówki polskich orkiestr grających na instrumentach dawnych i jest wśród polskich zespołów barokowych formacją koncertującą najczęściej i najregularniej. Dzięki systematycznej, intensywnej pracy oraz dzięki artystycznym kontaktom z najwybitniejszymi muzykami europejskimi, amerykańskimi i japońskimi orkiestra wypracowała swój własny, indywidualny styl wykonawczy, charakteryzujący się pięknym brzmieniem, żywiołową, a jednocześnie głęboką ekspresją oraz łatwością w przyswajaniu sobie różnych muzycznych stylów i idiomów estetycznych. W zgodnej opinii krytyków oraz publiczności orkiestra Arte dei Suonatori jest jednym z najciekawszych zjawisk na europejskiej scenie muzyki dawnej ostatnich lat. Wydane przez zespół płyty spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem międzynarodowej krytyki muzycznej i licznymi wyróżnieniami prasy muzycznej (Diapason d’Or, Gramophone Editor’s Choice, Choc du Monde de la Musique, Luister 10, 10 de Repertoire, Classics Today, Classic CD). Przed miesiącem ukazała się płyta nagrana dla francuskiej wytwórni Alpha, a we wrześniu pojawi się nowe nagranie dokonane dla BIS Records. Orkiestra Arte dei Suonatori jest inicjatorem i głównym bohaterem festiwali „Muzyka dawna – persona grata”, “Muzyka w Raju” (Paradyż), “Festiwal Trzech Baroków” (Wrocław), “Festiwal Barokowych Smyczków i Strun” (Poznań), Festiwal Haendlowski (Toruń). Za swoją działalność otrzymała „Medale Młodej Sztuki” oraz nagrodę TVP Kultura. Nominowana była do nagrody kulturalnej „Pegaza” oraz kilkukrotnie do „Paszportów” tygodnika „Polityka”. W czerwcu tego roku orkiestra otrzymała Nagrodę Artystyczną Miasta Poznania. Kapituła przyznała ją orkiestrze: za wybitne osiągnięcia artystyczne i uczynienie Poznania europejskim centrum muzyki dawnej. Wśród solistów i dyrygentów, z którymi orkiestra współpracowała są między innymi: Paul Goodwin, Micaela Comberti, Mark Caudle, Hidemi Suzuki, Rachel Brown, Sirkka-Liisa Kaakinen, Gabriele Cassone, Eduardo López Banzo, Davitt Moroney, Hille Perl, Veronika Skuplik, Alice Piérot, Alberto Rasi, Roberta Invernizzi, Monique Zanetti, Nele Gramss, Matthew White, Olga Pasiecznik, Alexis Kossenko, Dan Laurin, Barthold Kuijken, Ryo Terakado, Reinhard Goebel, Salomé Haller, Robert Hill, Maria Keohane, Allan Rasmussen, Kati Debretzeni, Bolette Roed, Aline Zylberajch i Rachel Podger.