23.05 – 08.06.2019
Wernisaż 23.05.2019, godzina 17:00
NAUTILUS Galeria i Dom Aukcyjny, Os. Górali 24, 31-061 Kraków
Wystawa czynna w godzinach otwarcia galerii:
Poniedziałek-piątek 11:00-17:00
Sobota 11:00-15:00
Wstęp wolny
Więcej informacji: www.nautilus-art.pl
https://www.facebook.com/NautilusGaleriaDomAukcyjny/
Wystawa jest wydarzeniem towarzyszącym Krakowskich Spotkań Artystycznych 2019 – DIALOGI organizowanego przez ZPAP Okręg Krakowski.
Wystawa jest współfinansowana ze środków Wydziału Kultury Urzędu Miasta Krakowa.
Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Sztuka Wiesława Obrzydowskiego jest wyrazista w smaku, soczysta. Niepozbawiona wpływów i cytatów, czerpie świadomie z tradycji, dzięki czemu nie ogranicza jej niepisany postulat XX-wiecznej awangardy odrzucającej tę tradycję programowo, podobnie jak dziedzictwo historyczne czy kulturę masową. Obrzydowski, dzięki szczeremu umiłowaniu malarstwa, bezwstydnie prowadzi dialog ze sztuką poprzednich dziesięcioleci, czerpiąc i transponując, dzięki czemu – paradoksalnie – jego malarstwo stało się wolne i nieskrępowane. Twórca nie oszukuje nas i nie zwodzi ideologiczną próżnością sztuki wysokiej, abstrakcyjnej w rozumieniu oderwania nie tylko od przedmiotu, lecz także od miejsca, czasu i okoliczności. Nie powraca jednak do oswojonego świata pojęć i wartości, na to bowiem jest już za późno, lecz wskazuje na wieloznaczność współczesnego świata. Jego sztuka jest eklektyczna, manierystyczna, niepokojąca, wieloznaczna – postmodernistyczna. Znajdziemy tu patologiczną, introwertyczną psychozę van Gogha, groteskę Jamesa Ensora, dekoracyjny, estetyczny erotyzm Klimta (Para) czy obsceniczny Schielego, kubistyczne, zdeformowane akty Picassa, niemiecki ekspresjonizm czy „malowane skalpelem” portrety psychologiczne Oskara Kokoschki. Kolor – sugestywny, czasem abstrakcyjny, kładziony w dysonansowych zestawieniach – to dziedzictwo francuskich fowistów: Deraine’a, Vlamincka, Braque’a czy Rouaulta. Przede wszystkim jednak jest to Obrzydowski – nie sposób go pomylić z kimś innym. Malarz, którego pracownia mieściła się na krakowskim Kazimierzu, od zawsze portretował mieszkańców zapuszczonych, odrapanych kamienic: świat robotników, lumpów, dziwek, ale także znajomych odwiedzających pracownię, przyjaciół oraz własne dzieci – Miłkę i Dobrusia. Pozostawał przy tym daleki od misjonarstwa, ideowego zaangażowania, krytyki politycznej czy społecznej.
Wiesław Obrzydowski
(1938 Kraków – 2017 Kraków)
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W roku 1966 otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis. W tym samym roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty prezentująca dzieła pozostające pod wpływem kapistów. Pod koniec lat 60. Obrzydowski obrał indywidualną drogę artystyczą, pozostając jednak w kontrze do ówczesnej awangardy.
Wiesław Obrzydowski jest zaliczany do przedstawicieli „nowej ekspresji” na gruncie polskim i uważany za prekursora transawangardy, kierunku rozwijającego się równolegle w Europie i Stanach Zjednoczonych. Obrzydowski był ekspresjonistą, spontaniczny gest stanowił bowiem genezę każdej kompozycji, budowanej brawurowo odważną, spontaniczną plamą barwną i wyraźnym konturem. Jego obrazy cechują: silna ekspresja, brutalność, deformacja, antyestetyzm ocierający się niejednokrotnie o obsceniczność. Wśród tematów przeważają autoportrety oraz portrety znajomych i rodziny, najbliższe otoczenie (zaniedbane uliczki dzielnicy Kazimierz), sceny z życia rodzinnego. Twórczość Wiesława Obrzydowskiego była wszechogarniająca: obejmowała i podporządkowywała sobie wszystkie aspekty życia artysty, o czym świadczą często nietypowe podobrazia (odwrocia wykorzystanych już płócien, deski klozetowe, pleksi), a także na odwrót – impulsem twórczym od zawsze było życie malarza i jego najbliższych. Niejednokrotnie przedstawieniu towarzyszył komentarz słowny.
W roku 1987 prace Obrzydowskiego były wystawiane w ramach ekspozycji Realizm radykalny, abstrakcja konkretna w Muzeum Narodowym w Warszawie. Dwa lata później sopockie BWA zorganizowało retrospektywną wystawę jego prac. Jest autorem kilkudziesięciu wystaw indywidualnych, brał udział w licznych wystawach zbiorowych.
Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, w Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz w bardzo licznych i znaczących kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą.
