Społeczność wampirów stworzyła wielka nietoperzyca Isztar. Jej poddani wyhodowali rasę ludzką, która dostarcza im pokarmu. Pomiędzy wampirami a ludźmi jest jeszcze grupa Chaldejczyków - to oni kryli się niegdyś w czołgach, a obecnie w limuzynach z zaciemnionymi szybami. Już niebawem na gruzach poprzednich epok, w następstwie całkowitego przeobrażenia rosyjskiego społeczeństwa, wyrośnie nowe, piąte imperium. Jakie ono będzie? W najnowszej powieści Pielewin drąży tematy podejmowane już w poprzednich utworach - w życiu wszystko jest względne, a ludzie podlegają nieustannej manipulacji. Autor pozostaje prorokiem i kronikarzem nowej ery. Sięga po charakterystyczne dla siebie środki: miesza rozmaite wierzenia - teozofię, okultyzm, buddyzm, mitologię babilońską - i znajduje dla nich niespodziewane zastosowanie we współczesności. Powstała powieść niezwykle pielewinowska, a jednocześnie ciągle zaskakująca szaleństwem pomysłów, wizją, kunsztem literackim i zaraźliwym humorem.
Z recenzji poprzednich powieści:
Pielewin miesza kulturę masową z wysoką, przerabia dawne dzieła na nowe, lekce sobie waży zasady copyrightu.
Michał Witkowski, „Gazeta Wyborcza”
Pielewin jest geniuszem nieoczekiwanych zestawień, a jego satyra dotyka zarówno tego, co indywidualne, jak i tego, co uniwersalne. Jego czułki wychwycą każdy absurd, o ile jest godny uwagi. Ma ludzkie serce, a do tego ma je we właściwym miejscu.
„The Boston Globe”
Pielewin łączy sentymentalizm z cynizmem, dzięki czemu świat jest w swojej potworności aż humorystyczny, ale groteska nie zabija szacunku dla prawdziwego dramatu człowieka.
Magdalena Miecznicka, „Dziennik”
Świetna literatura - mądra, przekorna, ciekawa - niebawiąca się w erudycyjny spektakl czy stylistyczne pustosłowie. Chciałbym taką czytać codziennie.
Zygmunt Miłoszewski, „Newsweek”
Pielewin obraca wszystko w żart, ale nie robi tego jedynie po to, by rozbawić czytelnika. Pokazuje raczej, jak wiele rzeczy, które traktujemy śmiertelnie poważnie, nie zasługuje na powagę.
Aleksander Kaczorowski, „Gazeta Wyborcza”
Wiktor Pielewin (ur. 1962) stał się sławny dzięki rosyjskiej Nagrodzie Bookera za tom prozy Sinij fonar’ (Niebieska latarnia, 1991). Jest autorem książek: Mały palec Buddy (1996; W.A.B. 2003), Życie owadów (1997; W.A.B. 2004), Generation ‘P’ (1999; W.A.B. 2002), Święta księga wilkołaka (2004; W.A.B. 2006), Hełm grozy (wyd. pol. 2006) oraz zbioru opowiadań Omon Ra i inne opowieści (W.A.B 2007). W swoim kraju Pielewin należy do najpopularniejszych autorów. W styczniu 2002 roku rosyjska organizacja młodzieżowa popierająca Władimira Putina ogłosiła listę pisarzy i książek „słusznych. i „niesłusznych” - nazwisko Pielewina otwiera tę drugą. W 1998 roku „The New York Limes” uznał Pielewina za jednego z sześciu najzdolniejszych młodych pisarzy europejskich. Rosyjski tekst powieści Empire V (2006) został w tajemniczych okolicznościach wykradziony z wydawnictwa Eksmo i ukazał się w Internecie przed publikacją książki.
Empire V, Wiktor Pielewin
kategoria: literatura piękna
seria: Don Kichot i Sancho Pansa
gatunek: powieść
data premiery: 07.02.2008
wydanie: I
tytuł oryginału: Ampir V
przekład: z rosyjskiego Ewa Rojewska-Olejarczuk
Wydawnictwo W.A.B.
"Empire V" - Wiktor Pielewin
Młody nieudacznik, Roma Szurkin, odpowiada na ogłoszenie prasowe, obiecujące mu sukces życiowy, i trafia do bractwa wampirów. Przechodzi szkolenie, podczas którego poznaje historię bractwa i dowiaduje się, kto rzeczywiście rządzi światem...
