Złoto Renu

Wstęp do dramatu scenicznego "Pierścień Nibelunga", w jednym akcie i czterech scenach.
Akcja rozgrywa się dawno temu w Germanii.

Scena 1 W świętej rzece Ren kąpią się trzy jego córki – strażniczki złota, ukrytego w głębinach. Kto wykuje z tego złota pierścień i wyrzeknie się miłości – zdobędzie władzę nad światem. Rozmowę dziewcząt podsłuchuje jeden z Nibelungów, karzeł Alberyk i, korzystając z ich chwilowej nieuwagi, porywa skarb. Scena 2 Władca bogów, Wotan, rozkazał olbrzymom Fafnerowi i Fasoltowi wybudować siedzibę dla niego – Walhallę. Jako nagrodę obiecał im Freję, boginię radości i młodości. Ponieważ nie dotrzymał obietnicy, olbrzymi porwali Freję i w zamian za nią zażądali złota Renu. Wotan, razem z bogiem ognia – Logiem, wyruszają więc po złoto do jaskini Nibelheim. Scena 3 Podwładni Alberyka wykonali pierścień i hełm ze złota Renu, pozwalający na przybieranie dowolnej postaci. Wotan i Loge podstępnie nakłaniają Alberyka, aby zamienił się w smoka, a potem w ropuchę. Obezwładniają go wtedy i wymuszają oddanie złota. Alberyk rzuca przekleństwo na każdego, kto będzie nosił ten pierścień. Scena 4 Wotan, pomimo ostrzeżeń matki bogów – Erdy, oddaje olbrzymom złoto w zamian za Freję. I oto spełnia się przekleństwo Alberyka. Podczas kłótni o podział skarbów, Fafner zabija Fasolta. Kiedy bogowie przechodzą przez most z tęczy, kierując się w stronę Walhalli, córki Renu opłakują utratę złota. (Streszczenie libretta według "Przewodnika operowego" J. Kańskiego)