tryton[fr. < gr. ],interwał równy 3 całym tonom, czyli 6 półtonom, w skali durowej zawarty między IV a VII stopniem lub VII a IV, interpretowany zatem albo jako kwarta zwiększona (› kwarta), albo kwinta zmniejszona (› kwinta);w harmonice systemu › dur-moll jako współbrzmienie 2 dźwięków rozwiązuje się na sekstę (w wypadku kwarty zwiększonej) lub tercję (w wypadku kwinty zmniejszonej); w muzyce średniowiecza i renesansu, zwłaszcza rel., t. był zabroniony — jako trudny do śpiewania interwał melodyczny i jako dysonujące współbrzmienie (zw. diabolus in musicadiabeł w muzyce ), często natomiast jest stosowany w muzyce współcz. (od XX w.).