Encyklopedia muzyki RMF Classic
Początkowa litera hasła w Encyklopedii:
TEMPERACJA
temperacja [łac. ], temperatura stroju muzycznego, dostosowanie stroju naturalnego lub pitagorejskiego (› dźwiękowy system) do potrzeb praktyki muzycznej. Początkowo (XIII w., W. Odington) stosowano t. nierównomierną, która korygowała tylko niektóre interwały; najszerzej przyjął się system t. nierównomiernej A. Schlicka (1511), zw. systemem średniotonowym. W 1681–91 A. Werckmeister wprowadził korygowanie interwałów naturalnych o ułamki komatu pitagorejskiego, co utorowało drogę systemowi t. równomiernej . T. równomierną stworzył 1706–24 J. Neidhardt; polegała ona na zmniejszeniu wszystkich 12 kwint okręgu kwintowego o tę samą wielkość, wynoszącą 1/12 komatu pitagorejskiego; w ten sposób okrąg kwint zamykał się w obrębie czystych oktaw i nastąpiło zrównanie wysokości dźwięków enharmonicznych; przyjęcie równomiernej t. miało duże znaczenie dla rozwoju praktyki muz., ułatwiało bowiem strojenie instrumentów, umożliwiało modulacje i grę we wszystkich tonacjach; na systemie równomiernie temperowanym został oparty zbiór 48 preludiów i fug J.S. Bacha Das wohltemperierte Klavier (1722–44). Zasadą współcz. systemu równomiernie temperowanego jest podział oktawy na 12 równych półtonów.
Encyklopedia muzyki PWN © Wydawnictwo Naukowe PWN
Podziel się ze znajomymi:
Popularne hasła w Encyklopedii: