SWING

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Początkowa litera hasła w Encyklopedii:

SWING

swing [su ıŋ ; ang. ], w muzyce jazzowej (› jazz) charakterystyczne dla niej zakłócenia regularnej pulsacji rytmicznej i związane z tym przesuwanie akcentu, zwłaszcza wskutek stosowania › synkopy lub subtelnych opóźnień i wyprzedzeń dźwięku w stosunku do przewidywanego czasu jego pojawiania się; stwarza to szczególną dialektykę napięć i rozluźnień oraz wywołuje wrażenie płynności i rozkołysania; także styl jazzowy dominujący ok. 1930–1945, kiedy swingowanie było wartością nacz.; charakteryzował się m.in. wykorzystaniem powtarzanej, rytmicznej frazy w metrum 4 /4, ograniczeniem improwizacji zespołowej na rzecz partii aranżowanych (› aranżacja), wzrostem znaczenia solisty i rozwojem big-bandów (› band); gł. przedstawiciele: B. Goodman, W. (Count) Basie, E.K. (Duke) Ellington, J. Lunceford, G. Krupa, G. Miller.

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Podziel się ze znajomymi:

Popularne hasła w Encyklopedii: