polimetria[gr. ],jednoczesne występowanie w różnych głosach (lub kompleksach głosów) tej samej kompozycji różnego rodzaju metrum;p. powoduje konflikty układów akcentowych, odmiennie przebiegających w poszczególnych głosach; jednym ze znanych przykładów kunsztownej p. jest scena na balu w operze Don Giovanni W.A. Mozarta (finał I aktu), gdzie jednocześnie są zestawione 3 różne tańce: menuet na 3 /4, anglaise na 2 /4 i walc na 3 /8 ; technikę p. stosuje się szerzej w muzyce współczesnej.