NIDERLANDZKIE SZKOŁY

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Początkowa litera hasła w Encyklopedii:

niderlandzkie szkoły, określenie kilku pokoleń kompozytorów pochodzących przeważnie z Flandrii, północnej Francji (Cambrai) lub Burgundii (Dijon), działających w XV i XVI w. w różnych ośrodkach europejskich; termin wprowadzony przez niem. muzykologa R.G. Kiesewettera (Die Verdienste der Niederländer um die Tonkunst 1826); kompozytorzy sz.n. doprowadzili do rozkwitu polifonię wokalną (tzw. linearyzm, charakteryzujący się nadrzędnością melodyki poszczególnych głosów w stosunku do powstającej w ten sposób harmonii), stosowali często melizmatykę (› melizmat), skomplikowane konstrukcje formalne; rozróżnia się 4 sz.n.: I — G. Dufay, II — J. Ockeghem i J. Obrecht (jedyny Niderlandczyk), III — Josquin des Prés, IV — N. Gombert i O. di Lasso; we współcz. muzykologii I sz.n. przyjęto nazywać szkołą › burgundzką, natomiast szkoły II–IV obejmuje się nazwą szkoły › flamandzkiej.

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Podziel się ze znajomymi:

Popularne hasła w Encyklopedii: