modalna notacja,system notacji muz. powstały na przeł. XII i XIII w., służący do zapisywania zwłaszcza muzyki wielogłosowej;n.m. określała strukturę rytmiczną zapisywanego utworu muz.; opierała się na 6 schematach rytmicznych, wzorowanych na starogr. stopach metrycznych (trochej, jamb, daktyl, anapest, molossus, trybrach), dostosowanych jednak do panującego w muzyce XIII w. metrum trójdzielnego; schematy te (tzw. modi) określały następstwo 2 wartości rytmicznych: długiej (longa) i krótkiej (brevis), bez precyzowania czasu ich trwania; system znaków n.m. (nuty pojedyncze i tzw. ligatury, czyli zbitki kilku nut) zaczerpnięto z notacji neumatycznej (› neumy), używanej we Francji, zw. tam nota quadrata (stąd inna nazwa n.m. — notacja kwadratowa ); z n.m. rozwinęła się notacja › menzuralna.