linearyzm[łac. ],rodzaj polifonii, którego cechą jest nadrzędna rola linii melodycznych w stosunku do harmonikicharakterystyczny dla okresów, w których harmonika nie była jeszcze dostatecznie rozwinięta (średniowiecze, szkoły niderlandzkiej) lub kiedy po rozpadzie systemu › dur-moll jej konstruktywna rola uległa osłabieniu (A. Schönberg, P. Hindemith).