interwał[łac. ],różnica wysokości 2 dźwięków współbrzmiących (i. harmoniczny ) lub następujących po sobie (i. melodyczny ), w akustyce wyrażana jako stosunek częstotliwości ich drgań (sawart);jednostki interwałowe: › oktawa (stosunek częstotliwości drgań 2:1), › półton = 1/12 oktawy, cent = 1/100 półtonu; nazwy poszczególnych i. („pryma, sekunda, tercja, kwarta, kwinta, seksta, septyma, oktawa, nona, decyma, undecyma” itd.) pochodzą od łac. nazw liczebników porządkowych i określają tworzące dany i. odległości między pierwszym a następnymi stopniami gamy diatonicznej; w wypadku i. enharmonicznie równoważnych (› enharmonia), o takiej samej wielkości, różnie się je zapisuje, np. c -cis (równy 1 półtonowi i. prymy zwiększonej) i c -des (równy 1 półtonowi i. sekundy małej); i. mogą być czyste : › pryma, › kwarta, › kwinta, oktawa; wielkie i małe : › sekunda, › tercja, › seksta, › septyma; zmniejszone — wszystkie z wyjątkiem prymy; zwiększone — wszystkie; i. prosty nie przekracza rozpiętości oktawy; i. złożony składa się z oktawy oraz i. prostego, np. nona, decyma, undecyma, duodecyma (odpowiednio: oktawa + sekunda, tercja, kwarta itd.). Zobacz też dysonans.