heterofonia[gr. héterosinny, phōnḗdźwięk ],technika polegająca na jednoczesnym wykonywaniu melodii (przez jeden głos lub instrument) oraz jej wariantów (przez inne), zwykle z zastosowaniem środków ornamentalnych (h. wariacyjna);znana w Azji, zwłaszcza w Chinach i Japonii, w Afryce, a także w eur. muzyce lud.; terminu heterofonia pierwszy użył Platon; w obecnym rozumieniu wprowadził go w XX w. C. Stumpf. Zobacz też: homofonia, polifonia.