Guillaume de Machault[gijo m dö maszo ],G. de Machaut,G. de Machaud,ur. ok. 1300, Reims(?), zm. 13(?)IV1377, tamże,fr. kompozytor i poeta;od 1323 przebywał na dworze króla Czech Jana Luksemburskiego, po jego śmierci (1346) związał się z dworem Jana Normandzkiego i Karola V. Około 1340 osiadł w Reims jako kanonik. Był najwybitniejszym kompozytorem fr. XIV w., gł. reprezentantem › ars nova; znaczną część jego twórczości poet.-muz. stanowią formy refrenowe wypływające z tradycji › trubadurów i › truwerów, reprezentujące XIV-wieczną fr. pieśń artyst.; uprawiał również izorytmiczny motet wielotekstowy (› izorytmia), charakteryzujący się wielowarstwowością tonalną (każdy głos utworu porusza się w ramach innego trybu modalnego). G. de M. był autorem pierwszego pełnego polifonicznego cyklu mszalnego, napisanego prawdopodobnie na koronację Karola V w Reims (1364); z innych jego kompozycji zachowało się 21 lais (średniow. fr. forma poet.-muz., charakterystyczna dla truwerów, poemat 60–100-wierszowy o strukturze muz. zbliżonej do sekwencji) i 33 › virelais (gł. monodyczne), 24 motety na 3 i 4 głosy, 42 ballady, 21 › rondeaux, 3-głosowy David hoquetus w stylu motetu izorytmicznego, 4-głosowa La Messe de Notre Dame . Dzieła G. de M. wydał L. Schrade (Polyphonic Music of the Fourteenth Century II–III 1956).