głos,naturalny instrument muz. człowieka; narząd g. przypomina budową aerofon stroikowy; złożony jest z systemu rur powietrznych, strun głosowych (stroik podwójny) i łączy się z ośrodkowym układem nerwowym, układem oddechowym i narządem artykulacyjno-rezonacyjnym; także zakres, siła i barwa (tembr) dźwięków, jakimi rozporządza określony typ wokalisty — g. żeńskie (sopran, mezzosopran, alt, kontralt), chłopięce (dyszkant, alt), męskie (kontratenor, tenor, baryton, bas); g. nazywa się też jedną ze współdziałających linii melodycznych w utworze wielogłosowym (np. w fudze 4-głosowej) oraz rejestr w › organach, fisharmonii.