fioritura[wł. ],rodzaj ozdobnika w muzyce wokalnej, zwłaszcza w śpiewie koloraturowym (› koloratura);polega na szybkim wtrącaniu obcych, ale zwykle nie dysonujących dźwięków, do podstawowej linii melodycznej; f. stanowiły w XVIII w. typowy środek wł. belcanta; były improwizowane przez śpiewaków lub, rzadziej, wypisywane w nutach przez kompozytorów.