DUFAY GUILLAUME

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Początkowa litera hasła w Encyklopedii:

DUFAY GUILLAUME

Dufay [düfe ] Guillaume, ur. ok. 1400, zm. 27 XI 1474, Cambrai, kompozytor franko-flamandzki; najwybitniejszy przedstawiciel szkoły › burgundzkiej; prawdopodobnie od 1418 przebywał na dworze książąt Malatestów w Rimini i Pesaro, ok. 1426–1428 pozostawał w służbie legata papieskiego w Bolonii, 1428–33 był członkiem kapeli papieskiej w Rzymie, 1434 kierował kapelą na dworze sabaudzkim (na którym przebywał ponownie 1437 i 1452–58), 1439 osiadł w Cambrai, gdzie łączył działalność muz. ze sprawowaniem wielu funkcji kośc.; w jego twórczości krzyżują się wpływy fr., wł. i ang.; był gł. przedstawicielem › fauxbourdonu, a przez dłuższy czas uważano go nawet za twórcę tej techniki; zasługą D. jest też ujęcie cyklu mszalnego w jednolitą formę muz.; pozostawił 9 cyklów mszalnych (Sine nomine, Sancti Jacobi, Sancti Antonii viennensis, Caput, La mort de Saint Gothard, Se la face ay pâle, L’homme armé, Ecce Ancilla Domini, Ave Regina ), 37 części mszalnych, magnifikaty, antyfony, sekwencje, 32 motety rel. i świeckie, 82 utwory świeckie z tekstami fr. i wł. (chansons, ronda, ballady, virelais).

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Podziel się ze znajomymi:

Popularne hasła w Encyklopedii: