DISCANTUS

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Początkowa litera hasła w Encyklopedii:

DISCANTUS

discantus [gr. dís dwa razy, łac. cantus śpiew ], w średniow. teorii muzyki głos wyższy, dokomponowywany do już istniejącego (cantus), także typ tworzonej tą techniką kompozycji (konduktus i klauzula z rytmizowanym tenorem) lub w ogóle śpiew dwugłosowy; w rozwiniętym › organum szkoły › Notre Dame części diskantowe były regulowane za pomocą rytmiki modalnej; kontrastowały one z częściami organalnymi o rytmice swobodnej; w XIV w. d. był równoznaczny z kontrapunktem (Ars discantus, traktat J. de Muris o gatunkach kontrapunktu); z pocz. XV w. pojawił się tzw. d. angielski, polegający na prowadzeniu głosów w równoległych tercjach, decymach, sekstach; tworzył on wstępną formę › fauxbourdonu.

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Podziel się ze znajomymi:

Popularne hasła w Encyklopedii: