Encyklopedia muzyki RMF Classic
Początkowa litera hasła w Encyklopedii:
DAS WOHLTEMPERIERTE KLAVIER, FUGA G-MOLL
Bach Johann Sebastian, Das wohltemperierte Klavier, Fuga g-moll , cykl utworów na instrumenty klawiszowe J.S. Bacha, zebranych w 2 zeszytach (t. 1 1722, t. 2 1738–42). Nastrojenie czterech strun skrzypiec nie przedstawia większych trudności. W klawesynie strun jest znacznie więcej. W epoce Bacha strojono je posługując się interwałem kwinty jako miarą. Zauważono jednak, że po odmierzeniu kilku kwint strój jest fałszywy. Od gamy C-dur, która znajduje się na szczycie okręgu, ku dołowi biegną gamy z coraz większą liczbą krzyżyków (po prawej stronie okręgu) i gamy z coraz większą liczbą bemoli (po lewej stronie okręgu). U dołu zbiegają się gamy Fis-dur i Ges-dur, zapisane zupełnie innymi nutami, lecz brzmiące tak samo; są zresztą grane na tych samych klawiszach. Taka zgodność nie byłaby możliwa, gdyby jako miarą posłużono się wyłącznie interwałem kwinty. W XVII wieku odczuwano potrzebę wprowadzenia stroju bardziej elastycznego, takiego, który by sprawiał, że wszystkie półtony (to znaczy najmniejsze interwały) byłyby równe. Strój spełniający takie wymogi został nazwany strojem równomiernie temperowanym. Według niego zaczęto stroić instrumenty klawiszowe. Das wohltemperierte Klavier to olbrzymi zbiór preludiów i fug przeznaczonych na instrument klawiszowy nastrojony w stroju równomiernie temperowanym. Bach mógł wykorzystać wszystkie tonacje krzyżykowe i bemolowe. Część pierwsza zbioru zawiera preludia i fugi w dwunastu różnych tonacjach durowych i dwunastu różnych tonacjach molowych. Część druga zbioru — tyleż samo. W sumie czterdzieści osiem preludiów i fug.
Encyklopedia muzyki PWN © Wydawnictwo Naukowe PWN
Podziel się ze znajomymi:
Popularne hasła w Encyklopedii: