cavatina,kawatina,krótkie › arioso, które w operze i oratorium XVIII w. zamykało recytatyw;c. ma prostą strukturę, często charakter liryczny, jest pozbawiona repetycji i zwrotów ornamentalnych (np. c. Porgi amor w Weselu Figara W.A. Mozarta); dwuczęściową c., składającą się z części wolnej i szybkiej, jest znana c. Rozyny Una voce poco fa w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego; w muzyce instrumentalnej nazwę c. wprowadził L. van Beethoven, określając tak przedostatnią część Kwartetu smyczkowego B-dur op. 130.