AKOMPANIAMENT

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Początkowa litera hasła w Encyklopedii:

AKOMPANIAMENT

akompaniament [wł. accompagnamento wtór, orszak ], tło muz. towarzyszące gł. partii melodycznej, wykonywanej zazwyczaj solo (przez jednego instrumentalistę lub śpiewaka), i stanowiące jej uzupełnienie harmoniczne, także rytmiczne i kolorystyczne; akompaniament jest realizowany przez instrument umożliwiający wydobywanie akordów (harfa, lutnia, gitara, klawesyn, fortepian, organy, akordeon itp.) lub przez zespół instrumentalny, rzadziej wokalny, np. a fortepianowy do pieśni solowej, wykonywany przez pianistę, zw. też akompaniatorem; akompaniament orkiestrowy dla solisty w koncercie; także partia, na ogół lewej ręki, w utworach homofonicznych na instrumenty klawiszowe. Przykładem prymitywnego akompaniamentu, gł. w muzyce lud., jest burdon. Akompaniament bardziej złożony pojawił się w pocz. XVII w., kiedy nastąpiło wypieranie polifonii przez homofonię i formowanie się stylu › monodii akompaniowanej. W pewnych okresach hist. lub gatunkach muz., zwłaszcza w tańcach, akompaniament przybiera często postać ustalonych schematów, stereotypowych figur (bas Albertiego w klasycyzmie, akordowy akompaniament w walcu); w okresie romantyzmu akompaniament doszedł stopniowo do roli istotnego czynnika wyrazu, a nawet samoistnego środka ilustracji muzycznej.

Encyklopedia muzyki RMF Classic

Podziel się ze znajomymi:

Popularne hasła w Encyklopedii: