Trwa okupacja. Irka z Marysią mieszkają u Szczęsnych, Ewka ukrywa się w wynajętym mieszkaniu, gdzie udaje narzeczoną Witka. Jedną z działalności Irki na rzecz organizacji jest pomoc siostrom zakonnym, które ukrywają w klasztorze żydowskie dzieci. Podczas spaceru z dziećmi Irka zostaje zaczepiona przez kapusia, który domaga się pieniędzy. Grozi, że przekaże Niemcom wiadomość, że siostry ukrywają Żydów. Na szczęście Irce udaje się unieszkodliwić kapusia. Zamknięty w celi ma czekać na żołnierzy ruchu oporu. Niestety, siostry dają wiarę jego skrusze i wypuszczają go na wolność. W efekcie następnego dnia Niemcy wszystkich wywożą. Ewka jest świadkiem rozstrzelania byłego narzeczonego Ażura. Mordercą jest ten sam gestapowiec, który zabił jej matkę. To jeszcze mocniej utwierdza ją w przekonaniu o konieczności zabicia Burhkego. Dietrich, któremu Marysia nosi pranie, proponuje jej, by zajęła się jego domem. Potrzebuje gospodyni, ale jego propozycja jest dwuznaczna i dziewczyna nie zamierza się zgodzić. Z drugiej strony Dietrich jest cenną postacią dla organizacji. Marysia musi jednak sama podjąć decyzję. Podczas ucieczki przed łapanką Marysia wpada do piwnicy zrujnowanego domu. Okazuje się, że nie jest tam sama. Ukrywają się tu także dwie żydowskie dziewczynki. Marysia zabiera je do Szczęsnych.
