Jak informują PAP organizatorzy imprezy, w piątek w godzinach 18-22 kustosze muzealni opowiedzą m.in. o historii ciekawych eksponatów, zaprezentują część zbiorów muzeum, na co dzień znajdujących się w magazynach, a także nauczą klasycznych splotów tkackich. Szczególną atrakcją ma być wystawa medali i plakatów piętnastu edycji Międzynarodowego Triennale Tkaniny, które odbywa się w Łodzi.
Odwiedzający muzeum będą mogli np. "odkryć sekrety ubiorów" uczestnicząc w spotkaniu, na którym prezentowane i omówienie mają być wybrane obiekty z kolekcji działu odzieży na wystawie "Z modą przez XX wiek", w części poświęconej modzie. W pracowni konserwacji tkanin będzie możliwość osobiście i własnoręcznie przekonać się, na czym polegają różnice pomiędzy technikami tworzenia klasycznych rodzajów tkanin artystycznych, takich jak gobelin, kilim, kobierzec, sumak i haft.
Pracownicy muzeum omówią sposoby konserwacji odzieży z włókien naturalnych i chemicznych oraz wyjaśnią znaczenie znaków informacyjnych dotyczących warunków prania, prasowania i czyszczenia chemicznego. Jednym z punktów programu będzie spotkanie z kuratorem wystawy "Rekonstrukcja wnętrz mieszkań robotniczych z lat 20. i 30. XX wieku", który wyjaśni, co to są meble stalunkowe, landszafty i płótna oraz opowie różne ciekawostki z życia mieszkańców Łodzi okresu międzywojennego.
W programie "Nocy jednego muzeum" znalazła się również prezentacja medali i plakatów piętnastu edycji Międzynarodowego Triennale Tkaniny w Łodzi.
Zaplanowano także happening "Przeplot niejedno ma imię", w trakcie którego każdy ze zwiedzających będzie miał okazję poznać podstawowe sploty tkackie, tkać na ramie tkackiej. Fragmenty wytkane przez zwiedzających "złożą się na wspólne dzieło-dokument n1m". Będzie też prezentacja modeli maszyn włókienniczych ze zbiorów działu technik włókienniczych. Otwarte będą również pracownie rękodzielnicze znajdujące się w Skansenie Łódzkiej Architektury Drewnianej.
Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi znajduje się na terenie b. fabryki należącej do Ludwika Geyera - tzw. Białej Fabryki. Zbudowana została w latach 1835-39. Ten kompleks klasycystycznych budynków uznawany jest za jeden z najpiękniejszych w Polsce zabytków architektury przemysłowej. To także najstarsza i jedna z największych fabryk włókienniczych w historii Łodzi. Jako pierwsza wprowadziła do użytku nowoczesne przędzarki i krosna napędzane maszyną parową.
W okresie największego rozkwitu, w ostatnich latach przed I wojną światową, fabryka Geyera zatrudniała prawie 5 tys. osób i rocznie produkowała tkaniny o wartości 8,7 mln rubli. Jako jedna z pierwszych objęła swoich pracowników opieką socjalną i utworzyła zakładowe organizacje oświatowe, kulturalne i sportowe. W zakładach Geyera powstały m.in. szkoła dla dzieci robotników, biblioteka, kasa chorych, przychodnia lekarska, łaźnia, teatr oraz Klub Sportowy "Geyer".
Po II wojnie światowej firma została upaństwowiona i funkcjonowała pod nazwą Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. F. Dzierżyńskiego (w 1963 roku do nazwy dodano człon "Eskimo"). Był to jeden z największych w Polsce wytwórców tkanin o przeznaczeniu odzieżowym (głównie kretonów i flaneli), specjalnym (drelichów na wojskowe mundury polowe) i introligatorskim.
Na terenie Centralnego Muzeum Włókiennictwa znajduje się także Skansen Łódzkiej Architektury Drewnianej, który otwarto we wrześniu 2008 roku. W skansenie znajdują się obiekty przeniesionych z różnych miejsc Łodzi. Wśród nich są m.in. drewniane domki rzemieślników z przełomu XIX i XX wieku. Jest też drewniana willa letniskowa jednego z b. przemysłowców oraz modrzewiowy kościółek ewangelicki. Po skansenie chodzi się dwiema wybrukowanymi "kocimi łbami" uliczkami.
Geyer Music Factory to cykl letnich koncertów, odbywających się na dziedzińcu Białej Fabryki. Tegoroczna, ósma edycja odbywa się pod hasłem "Rodziny". Na scenie występują zarówno artyści, którzy tworzą muzykę razem od najmłodszych lat, jak i ci, którzy tworzą coś w rodzaju estradowej rodziny, grając ze sobą wspólnie bardzo długo.
