Claudia Cardinale - bella italiana

Symbolem tegorocznej edycji Festiwalu Filmowego w Cannes jest roztańczona Claudia Cardinale. Zdjęcie, które wykorzystano na plakacie promującym imprezę, zostało zrobione w 1959 roku na dachu jednego z rzymskich budynków. "Tańczy, śmieje się, żyje. Kto lepiej nadaje się jako symbol festiwalu niż Claudia Cardinale - brawurowa aktorka, niezależna kobieta i aktywistka" - możemy przeczytać w oficjalnym komunikacie.

Na plakacie aktorka jest dużo szczuplejsza niż na oryginalnej fotografii. Graficy "odchudzili" nogi i talię Cardinale. Pojawiły się liczne głosy protestu: po co udoskonalać kobietę, która i tak jest już ideałem? Co tak urzekającego jest w Cardinale, jej historii, że to właśnie jej wizerunek wykorzystano do uświetnienia jubileuszowej edycji festiwalu?

"Zawsze uważałam, że skandale i wyznania nie są konieczne, by być aktorką. Nigdy nie odsłaniałam swojej duszy czy ciała w filmach. Tajemniczość jest bardzo ważna" - przyznawała w wywiadach Cardinale. Zdecydowała się nie epatować nagością, a jednak zdobyła pozycję jednego z największych włoskich seks-symboli lat 60., obok Sophii Loren i Giny Lollobrigidy.

Zadebiutowała w "Nieznanych sprawcach" w 1958 r. Już dwa lata później była jedną z najpopularniejszych włoskich aktorek. W dodatku Cardinale, by osiągnąć ten status nie musiała ograniczyć się do występowania wyłącznie w komercyjnych filmach. Kariera Claudii Cardinale przypadła na okres rozkwitu włoskiego kina - aktorka zagrała w obrazach takich twórców jak Luchino Visconti i Federico Fellini. Amerykańska publiczność zapamiętała ją z roli w spaghetti-westernie "Pewnego razu na Dzikim Zachodzie" (1968) w reżyserii Sergio Leone.

Claudia Josephine Rose Cardinale urodziła się 15 kwietnia 1938 r. w Tunisie, we francuskiej Tunezji. W dzieciństwie posługiwała się językiem francuskim, arabskim i dialektem sycylijskim, odziedziczonym po rodzicach. Nie mówiła po włosku aż do początku swojej kariery filmowej.

Kariera aktorki zaczęła się od wyróżnienia za urodę - w 1957 r. Cardinale wygrała konkurs piękności na najpiękniejszą Włoszkę w Tunezji. Jedną z nagród była wycieczka na festiwal filmowy do Wenecji. To doświadczenie określiło jej przyszłość - przeprowadziła się do Rzymu i rozpoczęła naukę w szkole aktorskiej. Po zaledwie dwóch miesiącach nauki podpisała siedmioletni kontrakt z wytwórnią Vides. Jeśli nawet umowę otrzymała przez wzgląd na niepospolitą urodę, wkrótce potwierdziła także duży talent aktorski.

"Nieznani sprawcy" Mario Monicelliego okazał się sukcesem - również debiutującej 20-letniej aktorki. Jej karierą umiejętnie kierował producent Franco Cristaldi, późniejszy mąż Cardinale (para rozstała się w 1975 r.). W latach 60. Cardinale wystąpiła w jednych z najważniejszych produkcjach w historii włoskiego kina: "Rocco i jego bracia" (1960), "Lampart" (1963) Luchino Viscontiego, "Il bell'Antonio" (1960) Mauro Bologniniego czy "8 i pół" Federico Felliniego. Dodatkowo podbijała Hollywood dzięki swoim rolom w "Pewnego razu na Dzikim Zachodzie", "The Professionals" (1966) Richarda Brooksa czy "Różowej Panterze" (1963) Blake'a Edwardsa. Zagrała również w filmie Wernera Herzoga "Fitzcarraldo" (1982).

W 1966 r. portret Cardinale znalazł się na okładce pierwszej edycji płyty "Blonde on Blonde" Boba Dylana. Uczyniono to jednak bez porozumienia z aktorką, skutkiem czego kolejne edycje albumu zdobią już fotografie wyłącznie amerykańskiego barda.

Choć uroda aktorki była powszechnie podziwiana przez fanów i prasę, jej głos okazał się problemem. We włoskich produkcjach musiano zatrudniać specjalną lektorkę do podkładania głosu pod kwestie Cardinale. Jej barwa - niska i nieco zachrypnięta - kontrastowała z granymi przez nią postaciami eterycznych, dziewczęcych bohaterek. Dopiero w "8 i pół" pozwolono jej mówić w filmie swoim własnym głosem.

79-letnia ikona włoskiego kina nadal pozostaje aktywna. Ani na rok nie zawiesiła kariery aktorskiej, występując nieprzerwanie od 1958 r. W 1993 r. podczas festiwalu w Wenecji Cardinale otrzymała honorowego Złotego Lwa za całokształt pracy twórczej, a także honorowego Złotego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie. Od 1999 r. aktorka pełnie funkcję Ambasadora Dobrej Woli UNESCO.

Cardinale doczekała się dwojga dzieci. Z jej pierworodnym synem, Patrizio wiąże się dramatyczna historia. Był on owocem gwałtu. Cardinale urodziła go w wieku 19 lat. Ponieważ restrykcyjny kontrakt filmowy zabraniał jej zachodzenia w ciążę, oddała syna na wychowanie rodzicom. Chłopiec przez wiele lat myślał, że Claudia jest jego siostrą. Wyjawiła mu prawdę, gdy miał 19 lat. W 1979 r. na świat przyszło jej drugie dziecko, córka Claudine, która jest owocem związku z reżyserem Pasqualem Squitierim. Długoletni partner aktorki umarł w lutym tego roku.

Cardinale kilkukrotnie odwiedziła Polskę. W 2015 roku była gościem organizowanego w Krakowie festiwalu PKO Off Camera. Z kolei w 2011 r. złożyła wizytę w łódzkiej "filmówce" i spotkała się ze studentami. (PAP Life)