Rzecznik prasowy Teatru Magdalena Hajdysz poinformowała we wtorek, że sztuka Kamińskiej będzie pierwszą operą powstałą w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim. Wyjaśniła, że półtoragodzinna sztuka Kamińskiej jest operą na 10 głosów, skrzypce i kontrabas.
"Podczas przedstawienia widzowie będą prowadzeni przez aktorów po różnych częściach teatru, a finałowa scena rozegra się na sali głównej" - powiedziała PAP Hajdysz.
Autorka i reżyserka opery zauważyła, że greckie słowo "eneos" oznacza tego, kto „nie ma głosu, nie ma tożsamości”. „Imię Eneos zawiera w sobie słowo neo - nowe życie. W spektaklu-operze pragnę przedstawić transformację Eneosa, który pogrążony we śnie, poznaje różne aspekty swojej osobowości, dzięki czemu otrzymuje nowe życie” – podkreśliła, cytowana w komunikacie prasowym, Kamińska.
Dodała, że przedstawienie jest „w konwencji snu” i w tym „stanie świadomości dokonuje się transformacja bohatera”. „Bardzo mnie ciekawi także, czy widzowi uda się jednoznacznie rozpoznać, która z postaci na scenie jest Eneosem” – stwierdziła.
„Od zawsze interesowało mnie także budzenie architektury dźwiękiem. Budynek teatru sam z siebie (jako obiekt) również nie ma głosu czy tożsamości. Dopiero, gdy ktoś go ożywia swoją obecnością, animuje czy w nim śpiewa, miejsce otrzymuje w pewnym sensie nowe życie i duszę” – oceniła Kamińska.
W jej opinii Gdański Teatr Szekspirowski to „wyjątkowe akustycznie i architektonicznie miejsce”. „Dzięki czemu ożywianie dźwiękiem tego miejsca będzie dla widza, mam nadzieję, bardzo ciekawą przygodą” – uważa.
Agnieszka Kamińska – tancerka i wokalistka, jest współzałożycielką Teatru Amareya w Gdańsku (2003). Posiada wieloletnie doświadczenie m.in. w zakresie tańca buto, technik tańca współczesnego i ekspresyjnego, a także wielu technik wokalnych i terapii głosem.
Gdański Teatr Szekspirowski został otwarty we wrześniu 2014 r. Budynek zaprojektował włoski architekt Renato Rizzi. Posiada trzy rodzaje scen: elżbietańską, typu włoskiego oraz w kształcie areny z publicznością po czterech stronach.
Teatr znajduje się w pobliżu zabytkowego centrum Gdańska na placu Bogusławskiego. W tym miejscu w XVII wieku działała podobna instytucja pod nazwą Szkoła Fechtunku, w której wystawiano sztuki Williama Szekspira. Pierwsze wzmianki historyczne o występach aktorów angielskich w Szkole Fechtunku pochodzą z ok. 1611 r.
